... twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.

Święto Przemienienia Pańskiego

zwane także epifanią lub teofanią

«To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»” (Mt 17, 5)

Tabor – po hebrajsku Har Tawor (הר תבור) i arabsku Dżabal at-Tur (جبل الطور) – oznacza „wysoki szczyt”; wznosi się on na prawie sześćset metrów nad poziomem morza i majestatycznie góruje nad równiną.

Przemienienie Jezusa miało umocnić wiarę Apostołów oraz przygotować ich na przeżycie męki i śmierci Jezusa.

Przemienienie Pańskie, łac. Transfiguracja, gr. Μεταμόρφωση του Σωτήρος – wydarzenie z życia Jezusa, opisane w Biblii przez trzech ewangelistów synoptycznych:  Mateusz, Marek i Łukasz.  Ewangelie nie podają nazwy góry, w synaksarionie etiopskim jest wymieniona góra Tabor.

W chrześcijaństwie wschodnim święto Przemienienia obchodzone było już w V wieku.

Na Zachodzie pierwsze wzmianki o tym święcie pochodzą z VII i VIII wieku. Bardziej upowszechniło się ono poprzez  pielgrzymki do Ziemi Świętej, m.in.  na Górę Tabor, uznawaną za Górę Przemienienia.

W 1457 r. papież Kalikst III, jako wyraz wdzięczności za zwycięstwo nad Turkami odniesione 6 sierpnia 1456 r. pod Belgradem, wprowadził je do liturgii całego Kościoła katolickiego.